British flag  Bandeira brasileira
Plaatje familiewapen De Munnick

Plaatje wereldbol

~ Losse notitie ~

Index artikelen

Plaatje paspoort * Paspoort: raar eigenlijk

2010/08 - In Viagem a Portugal beschrijft de onlangs overleden Nobelprijswinnaar José Saramago een reis door Portugal. Hij begint aan de grens met Spanje, waar de rivier de Douro/Duero de grens vormt. Hij vraagt zich af in welke taal de vissen van de ene kant spreken met de vissen van de andere kant. En of er daar op de bodem van de rivier ook douane is met paspoorten en stempels. Gek eigenlijk dat mensen als ze reizen zoveel formaliteiten moeten vervullen, hoor je hem denken.

Inderdaad zijn we nu zo gewend aan autoriteiten en formaliteiten dat we niet meer beseffen dat al dat gecontroleer een enorme inbreuk is op onze vrijheid om te gaan en te staan waar we willen.

Europeanen merken dat misschien niet zo, omdat die in ieder geval heel Europa door kunnen zonder veel poespas. Reis je buiten Europa, dan is dat al een stuk moeilijker en voor niet-Europeanen is Europa ook niet bijster vriendelijk wat formaliteiten betreft.

In veel landen moet je tegenwoordig bij aankomst kunnen vertellen waar je verblijft, aantonen dat je genoeg geld hebt en je moet een retourticket hebben. Een enkele reis nemen en pas bij aankomst een hotel gaan zoeken en later beslissen hoe, wanneer en waarheen je het land verlaat, mag vaak niet meer. Je wordt bijna gedwongen om een pakketreis te nemen, waarbij alles van tevoren vast staat.

De Spaanse grenspolitie stuurt met grote regelmaat Brazilianen terug, omdat ze bang zijn dat die illegaal willen gaan werken. Zo is het al gebeurd dat gewone toeristen en studenten, die een symposium wilden bezoeken, geheel ten onrechte zijn teruggestuurd. Ook bij andere nationaliteiten en bij andere grensposten - ook in Nederland - komen deze dingen steeds vaker voor.

Er zijn natuurlijk veel mensen, die Europa binnen willen komen om daar illegaal te werken, maar het is toch wel grof als ze daar op voorhand vanuit gaan, louter vanwege je nationaliteit en je terugsturen, terwijl je de uitnodiging voor het symposium op zak hebt, of van plan was om ter plekke een hotel te gaan zoeken.

Iedereen begrijpt dat er in deze tijd van massatoerisme en de dreiging van terreur (hoewel die schromelijk wordt overdreven) enige controle moet zijn. Laten we evenwel niet vergeten dat de vrijheid om te gaan en staan waar je maar wilt een grondrecht is en van daaruit verder werken. Elke beperking van dat grondrecht moet een goede reden hebben. Nu lijkt het soms omgekeerd: alsof de vrijheid om te reizen een gunst is.

Index artikelen | Contact